Συζήτηση επί των σχεδίων νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών

Συζήτηση επί των σχεδίων νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών

Συζήτηση επί των σχεδίων νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
«α) Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006.
β) Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους οικονομικού έτους 2006».


ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Καράογλου.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:


17 Νοεμβρίου 2008. Το μυαλό όλων μας, οι μνήμες όλων μας πηγαίνουν τριάντα πέντε χρόνια πριν σαν σήμερα, στις 17 Νοεμβρίου του 1973, όταν οι ελεύθεροι πολιορκημένοι, οι αγωνιζόμενοι, η νεολαία που βρισκόταν μέσα στο Πολυτεχνείο, έδινε τον αγώνα της για την ανατροπή της ξενοκίνητης δικτατορίας, κάτι που μετά από ένα χρόνο έγινε πραγματικότητα. Βεβαίως θα πρέπει να μην ξεχνάμε την επέτειο αυτή και να αποτιούμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στα παιδιά του Πολυτεχνείου, στον ελληνικό λαό που αγωνίστηκε τότε για την ανατροπή της δικτατορίας.
Σήμερα, η τύχη η αγαθή το έφερε να έχουμε τη δυνατότητα στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου να συζητάμε και να συμμετέχουμε σε μία πολύ σημαντική διαδικασία, τη διαδικασία της συζήτησης για την κύρωση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του Κράτους για το οικονομικό έτος 2006. Είναι μία διαδικασία που προβλέπεται από το Σύνταγμα και από το άρθρο 31α του Κανονισμού της Βουλής. Στην ουσία είναι μία διαδικασία που αποτελεί τη λογοδοσία της Κυβέρνησης για την οικονομική διαχείριση ενός πλήρους έτους, για την εκτέλεση του προϋπολογισμού σ' αυτό το έτος, για την πορεία υλοποίησης των εσόδων από τη μία πλευρά και των εξόδων-δαπανών από την άλλη.
Η εισήγησή μου, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι χωρισμένη σε δύο ενότητες. Στην πρώτη ενότητα θα αναφερθώ σε τέσσερα συγκεκριμένα ζητήματα, σε τέσσερα συγκεκριμένα προβλήματα, που όλα τα προηγούμενα χρόνια απασχολούσαν τη σχετική επιτροπή, την επιτροπή για τον Απολογισμό και Ισολογισμό του Κράτους, και είναι ζητήματα σημαντικά, που μπορεί να φαίνεται ότι είναι διαδικαστικές παρατηρήσεις, αλλά είναι πάρα πολύ ουσιαστικές.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαμε τονίσει ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων, αλλά και των ελεγκτικών μηχανισμών της Επιτροπής για τον Απολογισμό και Ισολογισμό του ελληνικού Κράτους. Πιστεύαμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η επιτροπή αυτή μπορεί να συμβάλλει στη διαφάνεια και τον έλεγχο του Κοινοβουλίου και κατά την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού και όχι μόνο απολογιστικά.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια λέγαμε ότι θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα προληπτικών ελέγχων κατά τη διάρκεια του τρέχοντος προϋπολογισμού ανά τετράμηνο ή εξάμηνο, έτσι ώστε να μπορεί η Βουλή ανά πάσα στιγμή να παρακολουθεί την πορεία υλοποίησης του τρέχοντος προϋπολογισμού.
Αυτή η αναφορά, αγαπητοί συνάδελφοι, που όλα τα προηγούμενα χρόνια γινόταν από τους συναδέλφους όλων ανεξαρτήτως των παρατάξεων, επιτέλους βρήκε τη δικαίωσή της. Με την αναθεώρηση του Κανονισμού της Βουλής που έγινε στις 25 Ιουνίου του 2008 και δημοσιεύτηκε ήδη στο Φ.Ε.Κ. 126 Α στις 2 Ιουλίου του 2008, προβλέπεται ότι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών οφείλει να ενημερώνει τη συγκεκριμένη επιτροπή μία φορά ανά τετράμηνο, δηλαδή, όπως ακριβώς τους ζητούσαμε, για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του κράτους και για τη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών. Οφείλει παράλληλα να διαβιβάζει στην επιτροπή διά του Προέδρου της Βουλής την ανά μήνα πραγματοποίηση των εσόδων και των δαπανών του τρέχοντος προϋπολογισμού.
Αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι μία πάρα πολύ σημαντική εξέλιξη. Είναι μία εξέλιξη η οποία δικαιώνει το ένα από τα τέσσερα πολύ σημαντικά ζητήματα τα οποία, όπως είπα προηγουμένως, όλα αυτά τα χρόνια έμπαιναν απ' όλους τους συναδέλφους όλων ανεξαρτήτως των παρατάξεων.
Το δεύτερο σοβαρό ζήτημα που βάζαμε πάντοτε, είναι ότι η Επιτροπή για τον Απολογισμό και Ισολογισμό του ελληνικού Κράτους θα πρέπει να έχει εξειδικευμένο τεχνοκρατικό προσωπικό, γιατί λέγαμε πάντοτε ότι μπορεί κάποιοι συνάδελφοι να έχουν τις θεωρητικές γνώσεις ή και την πρακτική εμπειρία από τις λειτουργίες της επιτροπής για να ελέγξουν τη διαδικασία του Απολογισμού και Ισολογισμού, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που έχουν ανάγκη από μία στοιχειώδη έστω ενημέρωση από ένα εξειδικευμένο προσωπικό.
Αυτό εξακολουθεί να είναι ένα ζήτημα ανοικτό. Όμως, όπως και στο προηγούμενο ζήτημα, στο θέμα, δηλαδή, της ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων της επιτροπής υπήρξε μια θετική ανταπόκριση από το Προεδρείο της Βουλής, δράττομαι της ευκαιρίας με την παρουσία του Προέδρου της Βουλής, του κ. Σιούφα, να τονίσω ότι θα πρέπει η επιτροπή μας να ενισχυθεί από το Προεδρείο της Βουλής με το κατάλληλο τεχνοκρατικό προσωπικό, έτσι ώστε πραγματικά να μπορεί να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στους συναδέλφους που θέλουν ενημέρωση πάνω στα ζητήματα προϋπολογισμού, απολογισμού και ισολογισμού του ελληνικού κράτους.
Η τρίτη παρατήρηση έχει σχέση με κάτι που γινόταν, εξακολουθεί να γίνεται όλα αυτά τα χρόνια και δυστυχώς δεν έχει ακόμη αντιμετωπιστεί. Είναι η διαδικασία Κύρωσης του Ισολογισμού και του Απολογισμού. Σήμερα, πρακτικά ερχόμαστε δύο περίπου χρόνια μετά τη λήξη του Απολογισμού του οικονομικού έτους του 2006, για να κυρώσουμε, να εγκρίνουμε τον Απολογισμό και Ισολογισμό του 2006. Αυτό δημιουργεί μια σειρά προβλημάτων. Ενδεικτικά αναφέρω ότι το 2005 κυρώσαμε τον Ισολογισμό και Απολογισμό του οικονομικού έτους 2003, όταν τότε κυβέρνηση ήταν η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και ο ομιλών, ο οποίος έτυχε τότε πάλι να είναι εισηγητής επί της συγκεκριμένης Κύρωσης, ήταν στη δύσκολη θέση να εισηγείται θετικά την Κύρωση του Ισολογισμού και Απολογισμού για το οικονομικό έτος 2003, οπότε μια άλλη κυβέρνηση εκτελούσε τον προϋπολογισμό αυτό, μια κυβέρνηση που τόσα προβλήματα είχε δημιουργήσει στον ελληνικό λαό.
Τι θέλω να πω με αυτό; Θέλω να πω ότι υπάρχει η δυνατότητα ο Ισολογισμός και ο Απολογισμός ενός οικονομικού έτους να κυρώνεται το συντομότερο δυνατό και σίγουρα εντός του αμέσως επόμενου έτους που ακολουθεί. Δηλαδή, ο Ισολογισμός και ο Απολογισμός του 2007 να κυρώνεται έως τα τέλη του 2008 και ούτω καθεξής.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ολοκληρώνει τη διαδικασία ελέγχου του Απολογισμού και Ισολογισμού του ελληνικού Κράτους το Σεπτέμβριο του αμέσως επόμενου έτους και το Νοέμβριο του αμέσως επόμενους έτους δημοσιεύονται τα επίσημα πρακτικά αυτού του ελέγχου σε σχετικό τόμο. Θεωρώ ότι δίνεται ο επαρκής χρόνος, έτσι ώστε μέχρι τα τέλη του αμέσως επόμενου χρόνου να υπάρχει η δυνατότητα να γίνεται η Κύρωση του Ισολογισμού και του Απολογισμού για τον προηγούμενο χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο θα ξεπεράσουμε τα προβλήματα του είδους που ανέφερα.
Το τέταρτο ζήτημα έχει σχέση με τη διαφάνεια και τη λειτουργία των εσόδων και δαπανών του κράτους. Είναι το περίφημο θέμα των ειδικών λογαριασμών. Όλα αυτά τα χρόνια ακούγαμε -και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ξεκίνησε κατά την περίοδο 2000-2001 από τον τότε Πρόεδρο του Συνασπισμού, τον κ. Κωνσταντόπουλο- ότι υπήρχαν εκατοντάδες ειδικοί λογαριασμοί εκτός προϋπολογισμού, λογαριασμοί που δεν είχε τη δυνατότητα κανένας να παρακολουθήσει. Αυτό ήταν αδιανόητο. Ήταν αδιανόητο να υπάρχουν κονδύλια εκτός του κρατικού προϋπολογισμού. Γιατί μ' αυτόν τον τρόπο δεν υπήρχε διαφάνεια και έλεγχος σ' αυτούς τους λογαριασμούς.
Πέρυσι έγινε μια σημαντική προσπάθεια από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και μειώθηκαν αυτοί οι ειδικοί λογαριασμοί από τους τριακόσιους πενήντα περίπου στους διακόσιους. Φέτος είναι μια πάρα πολύ καλή χρονιά, γιατί με τον ν. 3697/2008 καταργούνται και ενσωματώνονται στον κρατικό προϋπολογισμό όλοι οι ειδικοί λογαριασμοί, που είναι περίπου διακόσιοι. Υπάρχει ρητή και κατηγορηματική αναφορά στο άρθρο 1 του ν. 3697/2008. Βεβαίως, υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις. Αυτές έχουν σχέση με ειδικούς λογαριασμούς που έχουν αναφορά σε διεθνή προγράμματα, που καταλαβαίνετε ότι δεν μπορούν να τηρηθούν εντός του προϋπολογισμού.
Με τον τρόπο αυτό, με την κατάργηση σχεδόν του συνόλου των ειδικών λογαριασμών και το ότι τοποθετούνται εντός του προϋπολογισμού για να υφίστανται και το δημόσιο έλεγχο, προφανέστατα επιτυγχάνονται οι στόχοι που έχουν βάλει οι αρμόδιοι Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας για πλήρη διαφάνεια της δημοσιονομικής πολιτικής, μια που δεν υπάρχει πλέον κανένα κονδύλιο του κράτους κρυφό.
Δεύτερον, συμμορφώνεται το ελληνικό κράτος με τη ρητή επιταγή του άρθρου 79 του Συντάγματος, που μιλά επίσης για τη διαφάνεια του κρατικού Προϋπολογισμού.
Τρίτον, εξυπηρετείται ο έλεγχος των δημοσίων δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο ή ο προληπτικός έλεγχος.
Τέταρτον, εφαρμόζονται οι διατάξεις περί δημόσιου λογιστικού, για να εξασφαλιστεί η πλήρης νομιμότητα και κανονικότητα στις σχετικές δαπάνες.
Με αυτές τις τέσσερις εισαγωγικές παρατηρήσεις κλείνω το πρώτο σκέλος της ενότητάς μου. Θεωρώ ότι από τα τέσσερα ζητήματα, τα οποία στις διαδικασίες αυτές πάντοτε βάζαμε, έχουν ικανοποιηθεί απόλυτα τα δύο.
Πρώτα-πρώτα, έχει γίνει η αναβάθμιση της επιτροπής μας, δίνοντας τη δυνατότητα να ελέγχει και τους τρέχοντες προϋπολογισμούς, έχουν καταργηθεί οι ειδικοί λογαριασμοί και έχουν ενσωματωθεί στον προϋπολογισμό και υπάρχουν δύο ζητήματα ακόμη που είναι ανοικτά, το ζήτημα της ενίσχυσης της επιτροπής με το αρμόδιο τεχνοκρατικό επιστημονικό προσωπικό, που πιστεύω ότι είναι ένα ζήτημα στο οποίο θα έχουμε πολύ σύντομα θετική εξέλιξη, και το τέταρτο ζήτημα που είναι η διαδικασία Κύρωσης του Ισολογισμού και του Απολογισμού να γίνεται συντομότερα και σίγουρα εντός του αμέσως επόμενου χρόνου από τη λήξη του προηγουμένου.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι υπάρχουν πολύ καλά μηνύματα, μια που, όπως είπα πριν, από τα τέσσερα ζητήματα, τα οποία πάντοτε κατά τη διάρκεια συζήτησης της Κύρωσης του Ισολογισμού και Απολογισμού έμπαιναν εδώ, τα δύο έχουν ικανοποιηθεί απόλυτα και το ένα απ' αυτά είναι σε πάρα πολύ καλό δρόμο.
Θα μπω τώρα στη δεύτερη ενότητα της εισήγησής μου, στην ενότητα που αφορά αυτήν καθ' αυτήν την Κύρωση του Ισολογισμού και του Απολογισμού για το οικονομικό έτος 2006. Όπως είναι γνωστό, ο Ισολογισμός και ο Απολογισμός ενός οικονομικού έτους βασίζεται στον προϋπολογισμό του ιδίου έτους. Έχουμε, λοιπόν, στην ουσία να εξετάσουμε κατά πόσο ο προϋπολογισμός του 2006 εκτελέστηκε όπως είχε ψηφιστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Θα πω εισαγωγικά ότι ο προϋπολογισμός του 2006 συνέχιζε την πολιτική νοικοκυρέματος, εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας. Είχε συγκεκριμένους στόχους, τη δημοσιονομική εξυγίανση, μέσω της μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, μέσω της μείωσης του δημοσίου χρέους, μέσω της αντιμετώπισης γενικότερα των διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.
Εκ του αποτελέσματος, λοιπόν, και μετά από δύο χρόνια πλέον, έχουμε τη δυνατότητα να πούμε ότι πραγματικά ο προϋπολογισμός του 2006 ήταν ένας προϋπολογισμός ειλικρινής, ακριβής, ρεαλιστικός. Και διά του λόγου το αληθές έρχομαι στον προϋπολογισμό του 2006 και λέω ότι προέβλεπε τακτικά έσοδα 46.500.000.000 ευρώ -τα νούμερα είναι στρογγυλοποιημένα, για να μην έχουμε αναφορά σε χιλιάδες ή μονάδες ευρώ- και έναντι αυτών εισπράχθηκαν 46.300.000.000 ευρώ. Το επαναλαμβάνω. Προβλέπονταν τακτικά έσοδα 46.500.000.000 και εισπράχθηκαν 46.300.000.000. Αποδεικνύεται εμπράκτως ότι πραγματικά οι προβλέψεις του προϋπολογισμού ήταν πάρα πολύ σωστές.
Επίσης, στα λοιπά μη φορολογικά έσοδα προβλέπονταν 1.770.000.000 ευρώ εισπράξεις και εισπράχθηκαν τελικά 1.990.000.000. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι και εδώ είχαμε μια πλήρη ευστοχία του προϋπολογισμού.
Προβλεπόταν σύνολο δαπανών 72.145.000.000 ευρώ και δαπανήθηκαν 76.240.000.000 ευρώ. Δηλαδή, είχαμε μια πολύ μικρή υπέρβαση, της τάξης του 5,68%, κάτι που είναι μέσα στα πλαίσια της λογικής και της ανοχής και σίγουρα δεν δίνει την αφορμή σε κανέναν και την ευκαιρία να μιλήσει για τρομερές υπερβάσεις ή για εκτροχιασμό ή για οτιδήποτε άλλο θέλετε.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, εμπράκτως με τα νούμερα που ενδεικτικά σας ανέφερα -και υπάρχει μια σειρά αριθμών που δεν θέλω να αναφέρω στο Σώμα, γιατί δεν θέλω να το κουράσω- ότι ο προϋπολογισμός του 2006 ήταν ένας προϋπολογισμός ακρίβειας, συνέπειας, ρεαλιστικής αποτύπωσης των αριθμητικών δεδομένων.
Παράλληλα, με τον προϋπολογισμό του 2006, όπως αυτός εκτελέστηκε, όπως υλοποιήθηκε κατά την πορεία εκείνου του έτους, συνεχίστηκε η πολύ καλή πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας, μια πορεία που ξεκίνησε αμέσως μετά το 2004 και βεβαίως συνεχίζεται, γιατί δεν μπορείς εύκολα από τη μια μέρα στην άλλη να αντιμετωπίσεις χρόνια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, όπως δυστυχώς οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την είχαν καταντήσει.
Ενδεικτικά, λοιπόν, αναφέρω ότι το δημόσιο έλλειμμα το 2004 ήταν στο 7,9% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος, το 2005 μειώθηκε στο 5,1% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος, ενώ το 2006 έκλεισε στο 2,8 του Α.Ε.Π. έναντι προβλεπομένου στόχου από τον προϋπολογισμό του 2006 2,6%.
Το δημόσιο χρέος ξεκίνησε το 2004 από το 109% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος, για να πάει το 2006 στο 94% του Α.Ε.Π..
Μια τρίτη απόδειξη της καλής πορείας των δημοσιονομικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας για τη χρονιά εκείνη ήταν ότι μειώθηκαν τα ποσά που καταβάλαμε το 2006 για τόκους και για χρεολύσια.
Συγκεκριμένα, το 2005 πληρώσαμε συνολικά για τοκοχρεολύσια 35,1 δισεκατομμύρια ευρώ -25,4 δισεκατομμύρια κεφάλαιο-χρεολύσια και 9,5 δισεκατομμύρια τόκους- το 2006 πληρώσαμε 34,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Είχαμε, δηλαδή, περίπου 1.000.000.000, 900.000.000 ευρώ για την ακρίβεια, λιγότερα τοκοχρεολύσια, κάτι που σημαίνει ότι άρχισαν σιγά-σιγά να μειώνονται οι δαπάνες για την εξόφληση, για την ικανοποίηση των δανειακών αναγκών των τοκοχρεολυσίων του παρελθόντος.
Όμως, για να γίνει κατανοητή η τραγική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στην ελληνική οικονομία, να αναφέρω μόνο έτσι απλά -και για να γίνει κατανοητό και από τον ελληνικό λαό που μας παρακολουθεί από τους τηλεοπτικούς του δέκτες και μέσα από το κανάλι της Βουλής- ότι το 40% περίπου του συνόλου των δαπανών του κάθε προϋπολογισμού του ελληνικού κράτους αναφέρεται σε χρέη του παρελθόντος. Κι αυτό καταλαβαίνετε ότι αποδεικνύει το μέγεθος της τραγικότητας του ελληνικού προϋπολογισμού, το μέγεθος της τραγικής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, όπως είχε καταντήσει από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θα κλείσω, επισημαίνοντας ότι θα υπάρξει από τους συναδέλφους μια ιδιαίτερη αναφορά και θα ακούσουμε και θα δούμε αρκετά κροκοδείλια δάκρυα, κυρίως από τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σχετικά με την αύξηση των πιστωτικών εσόδων του 2006. Πράγματι, στον προϋπολογισμό του 2006 προβλεπόταν 25,7 δισεκατομμύρια ευρώ πιστωτικά έσοδα και τελικά τα πιστωτικά έσοδα ανήλθαν στα 32,7 δισεκατομμύρια, δηλαδή είχαμε μια υπέρβαση περίπου 7.000.000.000 ευρώ. Όμως, είναι εύκολο να βλέπουμε τους απόλυτους αριθμούς, αλλά θα πρέπει πάντοτε για να έχουμε την πλήρη εικόνα της καταστάσεως, να κάνουμε συγκρίσεις με την προηγούμενη χρονιά, ή με την αμέσως προηγούμενη χρονιά, για να έχουμε μια πορεία των μεγεθών αυτών.
Έτσι, λοιπόν, αν συγκρίνουμε τα πιστωτικά έσοδα του 2006 με τα πιστωτικά έσοδα του 2005, θα δούμε ότι τα πιστωτικά έσοδα του 2006 ήταν κατά 18,08% μικρότερα από τα πιστωτικά έσοδα του 2005. Δηλαδή, το 2005 δανειστήκαμε 39,97 δισεκατομμύρια ευρώ, γιατί αυτά είναι τα πιστωτικά έσοδα -τα δανεικά είναι που πήρε το ελληνικό κράτος- ενώ το 2006 δανειστήκαμε 32,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι προφανέστατο, λοιπόν, ότι είχαμε μια πολύ καλή πορεία υλοποίησης του προϋπολογισμού, ότι η ελληνική οικονομία μπήκε σε ένα ρυθμό εξυγίανσης, μια που τα χρήματα που δανειστήκαμε ήταν πολύ λιγότερα, σε σχέση με το 2005.
Παράλληλα, θα ακούσουμε, κυρίως από τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να χύνονται κροκοδείλια δάκρυα γιατί -λέει- το 2006 ήμασταν δεύτεροι στο δημοσιονομικό έλλειμμα, μεταξύ των είκοσι πέντε -είκοσι επτά σήμερα- χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αμέσως μετά την Ουγγαρία δηλαδή. Θα θυμίσω, όμως -και δεν πρέπει να ξεχνάνε οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- ότι το 2004 ήμασταν πρώτοι και με διαφορά. Άρα, λοιπόν, το ότι το 2006 ήμασταν δεύτεροι σε δημοσιονομικό έλλειμμα, είναι προφανές ότι είναι άλλη μια απόδειξη του ότι η πορεία της οικονομίας άρχισε να βελτιώνεται σιγά-σιγά.
Εν πάση περιπτώσει, τον ελληνικό λαό δεν πρέπει να τον υποτιμούμε, γιατί και μνήμη και κρίση έχει. Γνωρίζει πάρα πολύ καλά σε ποια κατάσταση ήταν η οικονομία το 2004, σε ποια ήταν το 2006 και ποια είναι σήμερα. Ξέρει ότι διανύουμε και συνεχίζουμε να διανύουμε έναν δύσκολο και ανηφορικό δρόμο, αλλά ότι έχουν μπει οι βάσεις εκείνες και υπάρχουν οι προϋποθέσεις, έτσι ώστε αρκετά σύντομα να εξυγιανθεί, όσο είναι δυνατόν και μέσα στα πλαίσια του εφικτού η ελληνική οικονομία.
Θα κλείσω, λοιπόν, λέγοντας ότι ο Απολογισμός και ο Ισολογισμός του 2006 βασίζονται στην εκτέλεση ενός ειλικρινούς, ενός σοβαρού, ενός συνεπή προϋπολογισμού, αυτού του προϋπολογισμού του 2006. Η διαχείριση, κατά το έτος 2006, ήταν μια διαχείριση νοικοκυρεμένη, διάφανη, ξεκάθαρη, σοβαρή. Νομίζω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι βάζοντας το χέρι στην καρδιά, θα εκτιμήσετε ότι πράγματι ο Απολογισμός του ελληνικού κράτους για το 2006, ο Ισολογισμός του για το 2006, ανταποκρίνεται στα πραγματικά δεδομένα της εποχής εκείνης, ανταποκρίνεται στην υλοποίηση του προϋπολογισμού, ότι έγινε το καλύτερο ανθρωπίνως δυνατό που μπορούσε να γίνει και πιστεύω ότι οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης συνολικά θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, θα εκτιμήσουν τις πολύ θετικές και ουσιαστικές προσπάθειες που έγιναν από την πλευρά της Κυβέρνησης για την επιτυχή υλοποίηση του προϋπολογισμού του 2006, κάτι που άλλωστε με τους σχετικούς αριθμούς και τα λίγα παραδείγματα που ανέφερα αποδεικνύεται, και θα ψηφίσουν, δηλαδή θα εγκρίνουν, τον Ισολογισμό και Απολογισμό του ελληνικού κράτους για το έτος 2006.
Σας ευχαριστώ.